تبیین موانع ساختاری هندلینگ مادری کودکان دارای فلج مغزی در منزل

مقدمه و اهداف هندلینگ مادری، نقش مهمی در زندگی روزمره کودکان فلج مغزی و مادرانشان ایفا می­کند، به­نحوی که بیشترین میزان هندلینگ کودک فلج مغزی توسط مادر و در منزل انجام می­شود. لذا هدف از مطالعه­ی پیش رو، تبیین موانع ساختاری هندلینگ مادری کودکان دارای فلج مغزی در منزل بود. مواد و روش­ها  تحقیق حاضر کیفی به شیوه­ی نظریه بسترزاد در شهر تهران انجام گرفت. روش نمونه گیری در ابتدا هدفمند بود و در ادامه از نمونه­گیری نظری استفاده شد. انتخاب مشارکت کنندگان تا اشباع نظری ادامه یافت. مشارکت کنندگان 26 نفر و شامل: 14 مراقب، 3 کودک مبتلا به فلج مغزی، 5 نفر کاردرمانگر، 1 نفر فیزیوتراپیست و 3 نفر مدیر توانبخشی بودند. منبع اصلی جمع آوری داده­ها، مصاحبه­های عمیق و نیمه ساختارمند بود. داده­ها بر اساس رویکرد کوربین و اشتروس (2008) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها موانع ساختاری هندلینگ مادری در پنج طبقه اصلی شامل: عوامل مربوط به مراقب، عوامل مربوط به کودک، عوامل مربوط به درمانگر، عوامل مرتبط با جامعه و عوامل دولتی، از داده­ها استخراج شد. نتیجه گیری شناخت موانع و چالش­های مراقبتی کودکان فلج مغزی در منزل به درک تجربیات مراقبان، زمانی که مشغول هندلینگ کودک فلج مغزی هستند، کمک می کند و می­تواند به توانمندی آن­ها در جهت رسیدن به مدیریت صحیح و اثر بخش هندلینگ کمک کند. نتایج پژوهش پیش رو می­تواند دید وسیعی به درمانگران، مدیران و سیاست­گذاران توانبخشی برای درک نیازها، رفع چالش­ها و دغدغه­های مراقبان و کودکان فلج مغزی جهت برنامه­­ریزی جامع در خصوص هندلینگ مادری کودک فلج مغزی در منزل، بدهد.